Mevrouw Jacqueline Sioen overleden

Vandaag is Mevrouw Jacqueline Sioen-Zoete, medeoprichtster en bestuurster van Sioen Industries, onverwacht overleden. Dit melden haar kinderen Michele, Danielle en Pascale, haar schoonzonen en kleinkinderen. Ze werd 77 jaar (25/10/1942).

IN MEMORIAM

Mevrouw was het toonbeeld van een West-Vlaamse ondernemer, met een echte flandrien mentaliteit. Hard werken en niet te veel op of om kijken, niet in de kijker lopen, vooral nooit opgeven en zich door niets uit het lood laten slaan.

Ze richtte samen met wijlen haar echtgenoot Jean-Jacques Sioen het bedrijf Sioen Industries op (1960). Vandaag is het beursgenoteerde bedrijf wereldmarktleider in technisch textiel, professionele beschermkledij en fijnchemicaliën.

Mevrouw Sioen was een ondernemer pur sang, niet zo eenvoudig als vrouw in de jaren ‘60 van de vorige eeuw. Met haar echtgenoot investors.sioen.com/nl/stichter, vormde ze de ideale tandem op weg naar duurzame groei. Hij als coater (producent van gecoat technisch textiel) en zij, met het textiel dat hij produceerde, als confectioneur van beschermkledij. Samen schreven ze het succesverhaal “Sioen Industries”.

Het bedrijf groeide uit van een tweemanszaak tot een multinational en daar had zij tot 2014 een actieve rol in. In dat jaar legde ze haar functie van CEO van haar zo dierbare confectie divisie neer om zich met hetzelfde enthousiasme op het wijndomein Château La Marzelle te storten. Ze bleef tot vandaag bestuurder van de Sioen Industries groep.

Toen Mijnheer Sioen in 2009 stierf, wisten we het al: achter ieder groot man staat een grote, sterke vrouw. Sterk leek wel een eufemisme als het in één zin gebruikt werd met Mevrouw Sioen. Niets was haar te veel. Ze kende alle dossiers door en door. Werkte harder en langer dan wie ook. Ze was kritisch maar beschikte tegelijk over een wonderlijke gave om de zaken steeds positief te zien en om altijd te werken naar een goede uitkomst.

Mevrouw was een bevlogen visionair. Want welke ondernemer, waar ook ter wereld, had het in zich om in de jaren zestig en zeventig volop te investeren in textiel? Een tak van de industrie die zeker in de regio Noord-Frankrijk en West-Vlaanderen zware klappen kreeg. Als visionair wist ze toen al dat textiel een andere functie zou krijgen in onze maatschappij. Textiel zou beschermen, technischer worden en een grote rol spelen in de aanleg van onze wegen, gebouwen, in de landbouw en in de industrie in het algemeen. Werkkledij zou niet zomaar kledij blijven. Ze zag toen al dat mensen beschermen tijdens hun job belangrijk was. Ze stond met haar team mee aan de wieg van reguleringen en normeringen voor een betere bescherming van werknemers. Ze kleedde en beschermde over de jaren vele miljoenen mensen: brandweer, politie, energieproducenten, bosbouwers, duikers, pakjesbezorgers, treinconducteurs, wegenwerkers, ambulanciers. Dit zijn maar een paar voorbeelden.

Mevrouw hield niet van awards en van al te veel poespas. Toch werden awards zoals Onderneming van het jaar, haar dochter als eerste vrouwelijke voorzitter van het VBO en de FIT Leeuw Van de Export haar deel. Telkens stond ze trots te wezen buiten de schijnwerpers. In 2017 ontving ze de “Lifetime Achievement award” van één van de toonaangevende magazines in de kledingbranche, een weinige keer dat we haar in de spotlights zagen.

“Innoveren om te beschermen” werd de bedrijfsslogan van de groep. En daar leefde zij en tegelijk het ganse bedrijf naar. Zij en haar echtgenoot gaven hun passie en werkethiek door aan hun kinderen en kleinkinderen. Het bedrijf is in goede handen.

Met een sierlijke vrouwelijkheid die geen gelijke kende, werkte ze dag en nacht (zo leek het wel), had ze plannen en bleef ze betrokken: bij het wijndomein, bij Sioen het bedrijf en bij Sioen de familie. Want hoe trots was ze op haar kleinkinderen en kinderen. Ze was de mater familias, de rots in de branding, de harde hand in een zachte handschoen, een inspirator, iemand waar we naar op keken en waar we trots op waren.

We zullen haar missen.